معنی حسین اخباری - جستجوی لغت در جدول جو

حسین اخباری

لغت نامه دهخدا

(حُ سَ نِ اَ)

ابن مسعودخان بن عبدالرحیم. عضو وزارت خارجه و کارپرداز کنسولی ایران در طربزون بود و مصباح السلطنه لقب میداشت. و پیش از 1312 هجری قمری درگذشت. او راست: تثبیه الصبیان در دستور زبان فارسی که در پایان آن تغییر خط فارسی را پیشنهاد کرده و در استانبول 1298 هجری قمری چاپ کرده است و نیزاو راست: نمونۀ افکار درباره تاریخ خط ایران در گذشته و حال. (ذریعه ج 4 ص 443 و ج 7 ص 180 و ج 8 ص 156)

لغت نامه دهخدا

حسین اخلاطی

(حُ سَ نِ اَ)

ابن علی افطسی اخلاطی ملقب به کمال الدین حسینی. او راست: ذخائر الاسماء. (ذریعه ج 10 ص 5 و13). وی از بزرگان عرفای حروفی کردستان بوده است

لغت نامه دهخدا

حسین خیاری

(حُ سَ نِ)

ابن ابی بکر. محدث است. در تاریخ اسلام، محدث به عنوان فردی شناخته می شود که تلاش دارد تا سنت پیامبر اسلام را بدون هیچگونه تغییر یا تحریف، به نسل های بعدی منتقل کند. این افراد در جوامع علمی و دینی، از مقام والایی برخوردار بودند. مهم ترین ویژگی محدثان دقت در انتقال احادیث صحیح است، چرا که حفظ دقت در نقل، به ویژه در دوران هایی که دشمنان اسلام در حال تحریف آن بودند، امری ضروری بود.

لغت نامه دهخدا

ابوالحسین اخباری

(اَ ری ی)

ابوالحسین احمد بن محمد بن العباس بن عبدالله بن حفص بن عمر بن بیان الأخباری. وی از اهل بغداد است و از عبدالملک بن احمد بن الزیات و ابوبکر محمد بن الحسین بن درید الأزدی و ابوبکر محمد بن القسم بن الأنباری و نصر بن احمد الخبزرزی و محمد بن یحیی الصولی حدیث شنیده و قاضی ابوالقسم علی بن المحسن التنوخی از او روایت کند. وی در سال 375 هجری قمری حدیث میگفته و وفات او پس از این تاریخ است. (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

معنی حسین اخباری - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما